Enoksaparyna 60mg/0,6ml 10 ampułko-strzykawek [Ledraxen]

Name: Enoksaparyna 60mg/0,6ml 10 ampułko-strzykawek [Ledraxen]
Brand: Ledraxen
SKU: MP-7989
Availability: InStock

Sklep	Cena	Dostawa	Dostępność	Akcja
DOZ.pl	119,07 zł	Darmowa	Dostępny	Przejdź do sklepu

Najniższa cena

119,07 zł

kiedykolwiek

Średnia cena

119,07 zł

ostatnie 30 dni

Trend cenowy

vs poprzedni tydzień

Prognoza

119,07 zł

następny tydzień

Skład i Dawkowanie

Składnik	Ilość	% RWS
Enoksaparyna sodowa	60mg	—

Szczegółowa Specyfikacja

Nazwa produktu	Enoksaparyna 60mg/0,6ml 10 ampułko-strzykawek [Ledraxen]
Producent	Ledraxen
Postać	płyn
Ilość w opakowaniu	10 ampułko-strzykawek
Stężenie	60mg/0,6ml
Kod EAN	5909991514600
Kod GTIN	5909991514600

Brak opinii o tym produkcie. Bądź pierwszy i dodaj swoją opinię!

Opis produktu

Enoxaparin sodium Ledraxen to preparat przeciwzakrzepowy z grupy heparyn o małej masie cząsteczkowej. Wykorzystywany jest w profilaktyce oraz terapii schorzeń związanych z zakrzepicą i zatorem, włączając w to zakrzepicę żył głębokich oraz zatorowość płucną. Mechanizm działania opiera się na blokowaniu procesów krzepnięcia krwi, co skutecznie zapobiega formowaniu się skrzeplin w układzie naczyniowym.

Skład

Głównym składnikiem aktywnym preparatu jest enoksaparyna sodowa. W każdej ampułko-strzykawce znajduje się enoksaparyna sodowa o aktywności anty-Xa wynoszącej 6000 j.m. (równoważnej 60 mg) rozpuszczonej w 0,6 ml wody przeznaczonej do iniekcji. Jedyną substancją wspomagającą jest sterylna woda do wstrzykiwań.

Zawartość opakowania

Opakowanie zawiera 10 ampułko-strzykawek z roztworem do iniekcji

Działanie

Mechanizm terapeutyczny preparatu koncentruje się na hamowaniu formowania nowych zakrzeplin krwi oraz ograniczaniu wzrostu już istniejących skrzeplin. Właściwości przeciwzakrzepowe wynikają ze specyficznego powinowactwa enoksaparyny do określonych elementów układu krzepnięcia krwi.

Sposób użycia

Preparat musi być stosowany ściśle według wskazówek lekarza prowadzącego. Dawkowanie ustala się indywidualnie w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Najczęściej podaje się go podskórnie, choć lekarz może zdecydować o podaniu dożylnym lub wprowadzeniu do układu dializacyjnego. Przy samodzielnym podawaniu konieczne jest wcześniejsze przeszkolenie przez personel medyczny. Iniekcje należy wykonywać naprzemiennie w prawą i lewą stronę brzucha, zmieniając miejsce przy każdym podaniu.

Przeciwwskazania

Preparatu nie wolno stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek z jego składników, uczulenia na heparynę lub inne heparyny drobnocząsteczkowe, intensywnych krwawień lub wysokiego ryzyka krwawień (wrzody trawienne, po operacjach neurochirurgicznych lub okulistycznych, udar krwotoczny), a także przy planowanym znieczuleniu podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym.

Środki ostrożności

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z historią reakcji na heparynę powodującej spadek płytek krwi, przed zabiegami anestezjologicznymi w okolicy rdzenia kręgowego, z implantowanymi zastawkami serca, zapaleniem wsierdzia, chorobami wrzodowymi żołądka, po przebytym udarze mózgu, z nadciśnieniem, cukrzycą, problemami naczyniowymi oka, po zabiegach neurochirurgicznych lub okulistycznych, w podeszłym wieku, z chorobami nerek lub wątroby, z nieprawidłową masą ciała lub podwyższonym poziomem potasu. Nie wolno podawać domięśniowo. Należy unikać wstrzykiwania w pobliżu pępka, blizn lub siniaków. Nie należy usuwać pęcherzyków powietrza ani dotykać igły przed podaniem.

Przechowywanie

Produkt należy przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 25°C. Dopuszczalne jest również przechowywanie w lodówce w temperaturze 2-8°C przez okres nie dłuższy niż miesiąc. Kategorycznie zabrania się zamrażania preparatu.

Uwagi

Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest poinformowanie lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, szczególnie warfarynie, aspirynie, klopidogrelu, dekstranie, lekach przeciwzapalnych niesteroidowych, kortykosteroidach, preparatach przeciwastmatycznych, lekach reumatoidalnych, diuretykach oraz lekach kardiologicznych. U kobiet w ciąży z mechanicznymi zastawkami serca istnieje podwyższone ryzyko zakrzepicy. Decyzja o stosowaniu w okresie laktacji należy do lekarza. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone.

Wartość odżywcza

Składnik	W porcji	% RWS*
Enoksaparyna sodowa	60mg	-

*RWS - Referencyjna Wartość Spożycia

Opis produktu

Enoksaparyna 60mg/0,6ml Ledraxen to recepturowy preparat przeciwzakrzepowy z grupy heparyn niskomolekularnych. Stosowany jest w profilaktyce i terapii zaburzeń zakrzepowo-zatorowych pod ścisłą kontrolą medyczną.

Charakterystyka preparatu medycznego

Enoksaparyna sodowa Ledraxen stanowi nowoczesny lek przeciwzakrzepowy klasyfikowany jako heparyna drobnocząsteczkowa. Preparat znajduje zastosowanie w prewencji oraz terapii schorzeń związanych z nieprawidłowym krzepnięciem krwi, w tym zakrzepicy żylnej i zatorowości płucnej. Mechanizm działania opiera się na blokowaniu procesów krzepnięcia, co skutecznie zapobiega formowaniu się niebezpiecznych skrzeplin w układzie naczyniowym. Lek dostępny jest w postaci gotowego do aplikacji roztworu do iniekcji.

Substancje aktywne i pomocnicze

Głównym składnikiem aktywnym preparatu jest enoksaparyna sodowa. W każdej ampułko-strzykawce znajduje się enoksaparyna sodowa o aktywności anty-Xa wynoszącej 6000 jednostek międzynarodowych (równoważnej 60 mg substancji czynnej) rozpuszczona w 0,6 ml płynu. Jako substancję pomocniczą wykorzystano sterylną wodę przeznaczoną do iniekcji, zapewniającą odpowiednie właściwości farmaceutyczne roztworu.

Mechanizm terapeutyczny

Działanie terapeutyczne enoksaparyny polega na efektywnym hamowaniu formowania się nowych skrzeplin krwi oraz ograniczaniu wzrostu już istniejących złogów zakrzepowych. Efekt przeciwzakrzepowy wynika z wysokiego powinowactwa enoksaparyny do określonych elementów kaskady krzepnięcia krwi. Dzięki temu mechanizmowi preparat skutecznie chroni przed powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi w różnych sytuacjach klinicznych.

Wskazania do zastosowania klinicznego

Enoksaparyna Ledraxen znajduje zastosowanie u pacjentów dorosłych w szerokim spektrum wskazań medycznych. Obejmują one profilaktykę żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych chirurgicznych o średnim i wysokim ryzyku, szczególnie poddawanych operacjom ortopedycznym, ogólnochirurgicznym czy onkologicznym. Preparat stosuje się również u pacjentów internistycznych z ostrymi schorzeniami ograniczającymi mobilność, takimi jak niewydolność serca, problemy oddechowe czy ciężkie infekcje. Inne wskazania to terapia zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej, długotrwałe leczenie u chorych onkologicznych, zapobieganie krzepnięciu podczas hemodializy oraz wspomaganie terapii w ostrych zespołach wieńcowych.

Zasady bezpiecznego stosowania

Dawkowanie preparatu ustala indywidualnie lekarz prowadzący, uwzględniając stan kliniczny pacjenta i wskazania medyczne. Aplikację wykonuje się zazwyczaj podskórnie, choć w określonych sytuacjach możliwe jest podanie dożylne lub wprowadzenie do układu dializacyjnego. Przy samodzielnym podawaniu konieczne jest wcześniejsze przeszkolenie przez personel medyczny. Iniekcje należy wykonywać naprzemiennie w prawą i lewą część brzucha, zmieniając stronę przy każdej aplikacji. Podczas wstrzykiwania ważne jest utrzymywanie fałdu skórnego przez cały czas podania i unikanie masowania miejsca iniekcji po zastrzyku.

Przeciwwskazania i ograniczenia stosowania

Preparat nie może być stosowany u osób z nadwrażliwością na enoksaparynę, heparynę lub inne heparyny niskomolekularowe. Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest aktywne krwawienie lub wysokie ryzyko krwotoku, w tym obecność wrzodów trawiennych, stan po neurochirurgii czy operacjach okulistycznych, a także przebyte udary krwotoczne. Nie należy stosować leku przed planowanym znieczuleniem podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym. Szczególną ostrożność wymagają pacjenci z historią reakcji na heparynę powodujących spadek płytek krwi, chorzy z wadami zastawkowymi serca, zapaleniem wsierdzia czy problemami naczyniowymi oka.

Działania niepożądane i środki ostrożności

Najczęstszymi objawami niepożądanymi są krwawienia oraz podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych. Często obserwuje się zwiększoną skłonność do powstawania siniaków, różowe zmiany skórne, reakcje alergiczne w postaci pokrzywki czy świądu. W miejscu wstrzyknięcia mogą wystąpić zasinienia lub bolesność. Preparat wymaga ostrożności u osób z chorobami nerek i wątroby, cukrzycą, nadciśnieniem czy zaburzeniami elektrolitowymi. Nie wolno podawać leku domięśniowo ani w pobliżu pępka czy w miejsca z bliznami. Przed aplikacją należy sprawdzić przezroczystość roztworu i integralność ampułko-strzykawki.

Przechowywanie i interakcje lekowe

Preparat należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, dopuszczalne jest również przechowywanie w lodówce (2-8°C) przez maksymalnie miesiąc. Produktu nie wolno zamrażać. Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest poinformowanie lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, szczególnie antykoagulantach, lekach przeciwpłytkowych, niesteroidowych lekach przeciwzapalnych, kortykosteroidach czy preparatach wpływających na stężenie potasu. U kobiet w ciąży z mechaniczną zastawką serca może występować zwiększone ryzyko zakrzepowe. Bezpieczeństwo stosowania u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone.

Enoksaparyna Ledraxen to zaawansowany preparat przeciwzakrzepowy wymagający ścisłej kontroli medycznej i przestrzegania zaleceń dawkowania. Skuteczność terapeutyczna przy właściwym stosowaniu czyni go ważnym narzędziem w profilaktyce i leczeniu zaburzeń zakrzepowo-zatorowych.

Porównanie z konkurencją

Produkt	Cena	Ilość	Ocena	Sklepy
Ten produkt Enoksaparyna 60mg/0,6ml 10 ampułko-strzy... Ledraxen	119,07 zł	10 ampułko-strzykawek	-	1	Przeglądasz
Citalopram 20 mg 56 tabletek [RANBAXY] RANBAXY	48,99 zł -70,08 zł	56 tabletek	-	1	Zobacz
Stepcil 100 mg 112 tabletek [AFLOFARM] AFLOFARM	99,99 zł -19,08 zł	112 tabletek	-	1	Zobacz
Dekstran 40.000 10% roztwór do infuzji 2... FRESENIUS	413,99 zł +294,92 zł	12 butelek po 250 ml	-	1	Zobacz

Często zadawane pytania

Enoksaparynę Ledraxen podaje się najczęściej podskórnie, zgodnie z indywidualnym zaleceniem lekarza. Wstrzyknięcie wykonuje się na przemian w prawą i lewą stronę brzucha, unikając okolic pępka (minimum 5 cm od niego) oraz miejsc z bliznami czy siniakami. Dawkowanie ustala lekarz w zależności od stanu zdrowia i wskazań medycznych. Podczas wstrzyknięcia należy utrzymać fałd skórny przez cały czas podawania i nie pocierać miejsca po zastrzyku, aby uniknąć powstawania siniaków.

Enoksaparyna działa jako lek przeciwzakrzepowy, hamując proces krzepnięcia krwi i zapobiegając tworzeniu się nowych zakrzepów. Działanie przeciwzakrzepowe rozpoczyna się stosunkowo szybko po podaniu, jednak dokładny czas osiągnięcia pełnego efektu terapeutycznego zależy od indywidualnych czynników pacjenta i wskazań do leczenia. Lekarz monitoruje skuteczność terapii poprzez odpowiednie badania kontrolne.

Przed rozpoczęciem stosowania Enoksaparyny konieczne jest poinformowanie lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Szczególną ostrożność należy zachować przy jednoczesnym stosowaniu warfaryny, aspiryny, klopidogrelu, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (ibuprofen, diklofenak), kortykosteroidów (prednizolon, deksametazon), leków moczopędnych oraz preparatów zwiększających stężenie potasu. Lekarz oceni bezpieczeństwo kombinacji i ewentualnie dostosuje dawkowanie.

Do najczęstszych działań niepożądanych należą krwawienia oraz podwyższona aktywność enzymów wątrobowych. Często występuje również zwiększona skłonność do powstawania siniaków, różowe plamy na skórze, wysypka, swędząca skóra, ból w miejscu wstrzyknięcia, zmiany w morfologii krwi oraz bóle głowy. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, szczególnie nasilonych krwawień, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Leku nie należy stosować w przypadku uczulenia na enoksaparynę, heparynę lub inne heparyny drobnocząsteczkowe. Przeciwwskazaniami są również: nasilone krwawienie lub wysokie ryzyko krwawienia (wrzody żołądka, niedawne zabiegi neurochirurgiczne lub okulistyczne), udar krwotoczny oraz planowane znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzoponowe. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z chorobami nerek, wątroby, nadciśnieniem, cukrzycą oraz u pacjentów w podeszłym wieku.

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, z dala od źródeł ciepła i światła słonecznego. Alternatywnie można go przechowywać w lodówce w temperaturze 2-8°C, jednak nie dłużej niż przez miesiąc. Kategorycznie zabronione jest zamrażanie preparatu. Przed użyciem należy sprawdzić, czy ampułko-strzykawka nie jest uszkodzona i czy lek ma postać przezroczystego roztworu. W przypadku jakichkolwiek zmian w wyglądzie produktu należy użyć nowej ampułko-strzykawki.

Stosowanie Enoksaparyny w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i konsultacji z lekarzem. U kobiet w ciąży z mechaniczną zastawką serca może występować podwyższone ryzyko powstawania zakrzepów. Decyzję o kontynuowaniu lub rozpoczęciu terapii w tych okresach podejmuje lekarz, oceniając stosunek korzyści do ryzyka. Lek nie był oceniany pod kątem bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży, dlatego nie jest zalecany w tej grupie wiekowej.