Enoksaparyna sodowa 4000 j.m. (40mg/0,4ml) 10 ampułko-strzykawek [Ledraxen]

Lek należy podawać zgodnie z zaleceniami lekarza, zazwyczaj w formie wstrzyknięć podskórnych. Wstrzyknięcia wykonuje się na przemian w prawą i lewą stronę brzucha, zmieniając miejsce przy każdym podaniu. Przed wstrzyknięciem należy uformować fałd skórny i utrzymywać go przez cały czas podawania. Nie należy wstrzykiwać w odległości mniejszej niż 5 cm od pępka ani w miejsca z bliznami lub siniakami. Po podaniu nie należy masować miejsca wstrzyknięcia, aby uniknąć powstawania siniaków.

Enoksaparyna sodowa to lek przeciwzakrzepowy o szybkim działaniu, który rozpoczyna swoje działanie krótko po podaniu. Preparat hamuje krzepnięcie krwi poprzez wpływ na specyficzne czynniki krzepnięcia, zapobiegając tworzeniu się nowych skrzepów oraz wzrostowi już istniejących. Dokładny czas działania i jego intensywność są monitorowane przez lekarza poprzez odpowiednie badania laboratoryjne, które pozwalają na kontrolę skuteczności terapii.

Stosowanie Enoksaparyny z innymi lekami wymaga szczególnej ostrożności i konsultacji z lekarzem. Szczególnie ważne jest poinformowanie o przyjmowaniu warfaryny, aspiryny, klopidogrelu, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (jak ibuprofen, diklofenak), kortykosteroidów (prednizolon, deksametazon), leków moczopędnych czy preparatów zwiększających poziom potasu. Niektóre kombinacje mogą zwiększać ryzyko krwawień lub wpływać na skuteczność leczenia, dlatego każda decyzja o łączeniu leków musi być podjęta przez specjalistę.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są krwawienia oraz podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych. Często mogą pojawić się również zwiększona skłonność do powstawania siniaków, różowe plamy na skórze, wysypka lub pokrzywka, swędząca i zaczerwieniona skóra, ból w miejscu wstrzyknięcia, zmiany w morfologii krwi oraz bóle głowy. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, szczególnie krwawień, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Lek jest przeciwwskazany u osób z uczuleniem na enoksaparynę, heparynę lub inne heparyny drobnocząsteczkowe. Nie można go stosować przy nasilonych krwawieniach lub wysokim ryzyku krwawień, w przypadku wrzodów żołądka, po zabiegach neurochirurgicznych lub okulistycznych, po udarze krwotocznym, oraz przed planowanym znieczuleniem podpajęczynówkowym. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z chorobami nerek, wątroby, nadciśnieniem, cukrzycą, zapaleniem wsierdzia czy mechaniczną zastawką serca.

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu, z dala od światła i wilgoci. Można również przechowywać go w lodówce w temperaturze 2-8°C, jednak nie dłużej niż przez miesiąc. Kategorycznie zabrania się zamrażania preparatu. Przed użyciem należy sprawdzić, czy ampułko-strzykawka nie jest uszkodzona i czy roztwór ma przezroczysty wygląd. Uszkodzone opakowania lub zmieniony wygląd leku dyskwalifikują go do stosowania.

Decyzję o stosowaniu Enoksaparyny w okresie ciąży i laktacji zawsze podejmuje lekarz po dokładnej ocenie korzyści i ryzyka. U kobiet ciężarnych z mechanicznymi zastawkami serca może występować zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów krwi, co wymaga szczególnego nadzoru medycznego. W przypadku karmienia piersią lekarz ocenia indywidualnie, czy korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla dziecka. Nie należy podejmować samodzielnych decyzji dotyczących stosowania tego leku w tych okresach.