Porównaj ceny produktów z kategorii Pantoprazol w 200+ sklepach internetowych. Najlepsze oferty, opinie użytkowników i szczegółowe informacje o produktach.
Informacje o składniku
Pantoprazol to syntetyczny inhibitor pompy protonowej należący do grupy leków przeciwwrzodowych. Jest to substancja aktywna powszechnie stosowana w leczeniu chorób związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Pantoprazol skutecznie redukuje produkcję kwasu solnego w żołądku, co czyni go cennym składnikiem w terapii schorzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Pantoprazol należy do grupy benzimidazoli i jest jednym z najczęściej stosowanych inhibitorów pompy protonowej (IPP). Jego nazwa chemiczna to 5-(difluorometylo)-2-[[(3,4-dimetoksy-2-pirydylo)metylo]sulfinylo]-1H-benzimidazol. Substancja ta została po raz pierwszy opracowana w latach 80. XX wieku jako alternatywa dla wcześniejszych leków przeciwwrzodowych. Pantoprazol charakteryzuje się wysoką selektywnością działania oraz dobrą tolerancją przez pacjentów. W organizmie ulega biotransformacji głównie w wątrobie, a jego metabolity są wydalane przez nerki. Składnik ten dostępny jest w postaci tabletek dojelitowych oraz w formie do wstrzykiwań dożylnych, co pozwala na elastyczne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta.
Mechanizm działania pantoprazolu polega na nieodwracalnym blokowaniu pompy protonowej (H+/K+-ATPazy) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Dzięki temu znacząco zmniejsza się wydzielanie kwasu solnego do światła żołądka, niezależnie od bodźca stymulującego. Pantoprazol wykazuje działanie długotrwałe - jedna dawka może skutecznie hamować produkcję kwasu przez 24-48 godzin. Substancja ta jest szczególnie skuteczna w środowisku kwaśnym, co oznacza, że aktywuje się dokładnie tam, gdzie jest potrzebna. Dodatkowo pantoprazol może wykazywać właściwości przeciwbakteryjne wobec Helicobacter pylori, bakterii często współodpowiedzialnej za powstawanie wrzodów trawiennych. Jego działanie jest selektywne i nie wpływa znacząco na inne funkcje organizmu.
Pantoprazol znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu różnorodnych schorzeń układu pokarmowego. Najczęściej stosowany jest w terapii choroby refluksowej przełyku (GERD), wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz zespołu Zollingera-Ellisona. Składnik ten jest również wykorzystywany w eradykacji Helicobacter pylori w skojarzeniu z antybiotykami. Produkty zawierające pantoprazol dostępne są w różnych dawkach - najczęściej 20 mg i 40 mg. Leki z tym składnikiem aktywnym są wydawane na receptę i wymagają nadzoru lekarskiego. Pantoprazol może być stosowany zarówno w krótkotrwałej terapii objawowej, jak i w długoterminowym leczeniu podtrzymującym. W niektórych przypadkach jest również używany profilaktycznie u pacjentów przyjmujących leki o działaniu drażniącym na błonę śluzową żołądka.
Pantoprazol stanowi jeden z filarów nowoczesnej gastroenterologii dzięki swojej skuteczności i bezpieczeństwu stosowania. Jego selektywne działanie na pompę protonową pozwala na precyzyjne kontrolowanie pH żołądka bez znaczącego wpływu na inne funkcje organizmu. Składnik ten charakteryzuje się korzystnym profilem farmakokinetycznym i rzadko wywołuje poważne działania niepożądane. Regularne monitorowanie przez lekarza jest jednak niezbędne, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu. Pantoprazol pozostaje jednym z najważniejszych składników aktywnych w leczeniu chorób związanych z nadkwaśnością żołądka.
Pantoprazol to substancja czynna z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP). Działa poprzez blokowanie enzymu H+/K+-ATPazy w komórkach okładzinowych żołądka, co skutecznie zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Mechanizm ten pozwala na leczenie chorób związanych z nadmierną produkcją kwasu, takich jak choroba refluksowa przełyku, wrzody żołądka i dwunastnicy oraz zespół Zollingera-Ellisona.
Pantoprazol dostępny jest w postaci tabletek dojelitowych, kapsułek oraz proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Występuje w lekach na receptę pod różnymi nazwami handlowymi, głównie w dawkach 20 mg i 40 mg. Tabletki są pokryte powłoką dojelitową, która chroni substancję przed zniszczeniem przez kwas żołądkowy i zapewnia uwalnianie w jelicie cienkim.
Standardowa dawka pantoprazolu wynosi 40 mg raz dziennie, najlepiej rano na czczo. W leczeniu podtrzymującym choroby refluksowej przełyku stosuje się 20 mg dziennie. W przypadku zespołu Zollingera-Ellisona dawka może być zwiększona do 80-160 mg dziennie, podzielona na dwie dawki. Dokładne dawkowanie powinno być zawsze ustalone przez lekarza w zależności od stanu zdrowia pacjenta.
Pantoprazol przeznaczony jest dla dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia z masą ciała ponad 40 kg. Stosuje się go u pacjentów z chorobą refluksową przełyku, wrzodami żołądka i dwunastnicy, zespołem Zollingera-Ellisona oraz w eradykacji Helicobacter pylori w skojarzeniu z antybiotykami. Lek może być również używany profilaktycznie u osób długotrwale przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Pantoprazol nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na tę substancję lub inne IPP. Może zmniejszać wchłanianie witaminy B12, żelaza i magnezu przy długotrwałym stosowaniu. Interakcje występują z warfaryną, digoksyną, ketokonazolem i niektórymi lekami przeciwwirusowymi. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby wymagane jest dostosowanie dawki. Może zwiększać ryzyko zakażeń jelitowych i złamań kości.
Czas stosowania pantoprazolu zależy od wskazania. W ostrym leczeniu wrzodów - zwykle 4-8 tygodni, w chorobie refluksowej - 4-8 tygodni z możliwością przedłużenia. Długotrwałe stosowanie powyżej roku wymaga regularnej kontroli lekarskiej ze względu na ryzyko niedoborów witaminowo-mineralnych, zwiększone ryzyko zakażeń oraz potencjalny wpływ na wchłanianie niektórych składników odżywczych. Decyzję o czasie leczenia podejmuje zawsze lekarz.
Tabletki pantoprazolu należy połykać w całości, nie dzieląc ani nie rozgryzając, najlepiej rano przed posiłkiem. Ważne jest przestrzeganie regularnych godzin przyjmowania. Podczas długotrwałej terapii zaleca się kontrolę poziomu magnezu, witaminy B12 i gęstości kości. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach oraz o wystąpieniu objawów takich jak uporczywa biegunka, która może wskazywać na zakażenie Clostridioides difficile.